அந்த இளைஞர்கள் இருவருக்கும் ஒரே வயதிருக்கலாம். இரயிலில் பயணித்தபடி பெரிய சத்தத்துடன் கதைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அன்றைக்குத்தான் சந்திக்கிறார்கள் போல் தெரிகின்றது. ஊர் உறவு விசாரணைகள் என்று ஆளுக்காள் மாறி பரிமாறிக் கொள்கிறார்கள். புரிந்துணர்வு ஒப்பந்தம் பற்றிய பேச்சு திரும்பியது. இருவரின் குரலிலும் கவலை தொனித்தது.
எனக்கு முதல் விசாரணையில அகதியாக ஏற்க ஏலாது என்று பதில் அனுப்பியிற்றாங்கள். இப்ப மேல கொமிசனுக்கு விண்ணப்பத்தை அனுப்பியிருக்கிறன். இன்னும் என்னைக் கூப்பிடல்ல. அதுக்கிடையில ஊரில பிரச்சினை தீர்ந்திடும் போல கிடக்கு என்கிறான் முதலாமவன்.
நூன் வந்து ஒரு வருடமாச்சு இன்னும் என்னை முதல் விசாரணைக்கே கூப்பிடவில்லை. விசாவை மாத்திரம் மூன்று மாதத்திற்கு ஓரதடவை புதுப்பிச்சுத் தாறாங்கள். என்ன செய்யிறது என்று தெரியவில்லை என்கிறான் இரண்டாமவன்.
என்ன மிஞ்சிப்போனா ஊருக்குத்தானே அனுப்புவாங்கள் அலுத்துக் கொள்கிறான் முதலாமவன்.
ஊருக்கு போறது பிரச்சினையில்லை அங்கை சனம் சிரிக்குமே. இப்படித்தான் எண்பத்தி மூணில கொழும்பில இருந்து சனம் அகதியாக கப்பலில வந்திறங்கன போது எவளவு கேவலமா சிரிச்சதுகள் எங்களுக்கும் இந்த வரவேற்புதானே கிடைக்கும் அதுதான் யோசிக்கிறன் என்றான் முதலாமவன் மெல்லிய குரலில்.
அதன் பின் இறங்கும்வரை இருவரும் பேசிக்கொள்ளவில்லை.

* பிரான்ஸ்