புறநகர்ப்பகுதியில் ஆடைத் தொழிற்சாலை. புவி வேலைக்கு வந்து இரண்டு மாதங்கள் என்றாலும் அவனது துடிப்பும், நகைச் சுவையும் எல்லோரையும் கவர்ந்து விட்டிருந்தது. இத் தொழிற்சாலையில் எட்டுப்பேர் தமிழர். எங்களுக்குள்ளாக தமிழில் கதைப்போம். ரமணன் நீண்ட நாடகளாக இங்கு வேலை செய்பவர் ஈரத்துணியை பிழியும் இயந்திரத்தில் இவரது வேலை.

ஓரு நாள் ரமணனுடன் வேலை செய்ய நிர்வாகம் புவியை அனுப்பியிருந்தது.

இயந்திரம் நிதானமாகப் பிழிவதை பார்த்த புவி,

"அண்ணே இது சரிப்பட்டு வராது.. ஒரு முனையை நீங்கள் பிடியுங்கோ... மறு முனையை நான் பிடிக்கிறேன்.... முறுக்குவோம்."

வேலை தொடங்கியது, என்ன ஆச்சரியம் வேகமாக துணிகள் அசையத் தொடங்கின..

"தம்பி பொறும், நிர்வாகி இதைப் பார்த்தால் பிறகு இந்த இடத்தில் இயந்திரம் இருக்காது. நானும் நீரும்தான் இருப்போம்."

எச்சரிக்கையுடன் அக்கம் பக்கம் பார்த்தவாறு..

ஒரு நாள் மேலதிகாரி பார்த்துவிட்டார். புவியின் முதுகில் தட்டி "மிகவும் நல்லது... நன்றாகச் செய்கிறீர்கள். தொடருங்கள்..."

அண்ணன் ரமணனின் முகம்பார்க்க அஞ்சியவனாகப் புவி!